5. Hz. Muhammed’in Vefatı

   Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.), Veda Haccı’ndan sonra Medine’ye döndü. Döndükten sonra

da ateşli bir hastalığa yakalandı. Zaman geçtikçe hastalığı ilerledi. Allah’ın Kutlu Peygamberi Hz. Muhammed

(s.a.v.), mescide gitmeye bile güç bulamaz oldu. Kendisinin yerine namaz kıldırması için Hz. Ebu Bekir’i (r.a.) görevlendirdi.

Bir ara güçlükle mescide geldi. Ashabına bir konuşma yaptı ve onlarla helalleşti. Kendisinde hakkı

bulunan varsa bu haklarını söylemelerini, onlarla helalleşeceğini belirtti. Söylediği gibi de yaptı. Hastalığı iyice

ağırlaşan Hz. Peygamber (s.a.v.), 8 Haziran 632 tarihinde, 63 yaşında, eşi Hz. Aişe’nin (r.a.) odasında vefat etti.Peygamberimiz Hz. Muhammed’in (s.a.v.) vefatı Müslümanları çok etkiledi, onların büyük şaşkınlık yaşamasına

sebep oldu. Çünkü ashab-ı kiram Sevgili Peygamberimiz’i (s.a.v.) çok seviyordu. Onların hayatında Allah

Resulü’nün (s.a.v.) çok önemli yeri vardı. Bu insanlar, Cahiliye Dönemi’nde kendi çocuklarını diri diri toprağa

gömmek de dâhil her türlü kötülüğü yapan bir toplum iken Resulullah’ın (s.a.v.) önderliği ve yol göstericiliği

sayesinde karıncayı bile incitmekten kaçınan bir topluluk hâline dönüşmüşlerdi.

Hz. Peygamber’in (s.a.v.) vefatı Müslümanları derinden etkiledi. Hz. Ömer’in (r.a.) de aralarında olduğu bazı

sahabiler, onun vefat ettiğini kabullenmekte zorlandılar. Müslümanlar ne yapacaklarını bilemez hâlde iken

Hz. Ebu Bekir (r.a.) geldi ve bir konuşma yaparak onları sakinleştirdi. Hz. Ebu Bekir (r.a.), Hz. Peygamber’in vefatını

kabullenmekte zorlanan Müslümanlara şunları söyledi: “Sizden kim Muhammed’e tapıyor idiyse bilsin

ki Muhammed ölmüştür. Her kim Allah’a kulluk ediyorsa bilsin ki Allah ölmez, diridir. Nitekim Yüce Allah da

‘Muhammed, ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir. Şimdi o ölür ya

da öldürülürse, gerisin geriye (eski dininize) mi döneceksiniz? Kim (böyle) geri dönerse Allah’a hiçbir

şekilde zarar vermiş olmayacaktır. Allah, şükredenleri mükâfatlandıracaktır.’ (Âl-i İmrân suresi, 144. ayet.)

buyurdu, dedi.” (1)

Müslümanlar, gruplar hâlinde odaya girerek Allah Resulü’nün (s.a.v.) cenaze namazını kıldılar. Peygamberimiz’in

(s.a.v.) yıkanması ve defin işini Hz. Ali (r.a.) ile Resulullah’ın (s.a.v.) amcası Abbas’ın (r.a.) oğulları Fazl

ve Kusem’in de aralarında olduğu bazı sahabiler yaptılar. Allah Resulü (s.a.v.), vefat ettiği Hz. Aişe’nin (r.a.) odasına

defnedildi.